Al tien jaar Unidos, niemand stopt die beat!

Ter ere van hun tienjarig bestaan pakt musicalvereniging ‘Unidos’ dit weekend behoorlijk uit met de klassieker ‘Hairspray’. Unidos, opgericht in 2006 beleefde in dat jaar hun eerste première met ‘Jekyll and Hyde’. Het waren daarna producties als Parade, Titanic, Bare, de Jantjes en elk jaar werd de lat hoger gelegd. Na het wat zwaardere verhaal van ‘Aida’ vorig jaar brengen ze dit keer een ‘feelgood’ musical. Want een jubileum vraagt natuurlijk om een feestje.

Het verhaal van Hairspray geniet een behoorlijke bekendheid, is het niet door de film uit 2007 dan wel door de versie van ‘Hairspray live’ uit 2016.De regisseur Ineke de Geus is het script tot op de letter trouw gebleven.

Het verhaal (voor diegene die het niet kennen) speelt in 1962 waar de stevige en vastberaden Tracy Turnblad ervan droomt om te dansen in de door haar zo geliefde Corny Collins show. In een tijd waarin blank en zwart nog gescheiden door het leven gaan, blijkt ze met haar dansoptreden veel meer te kunnen bereiken dan alleen maar een portie roem. Een verhaal dat actueler is dan we misschien zouden willen maar in een energieke en komische sfeer gebracht. Leuke bijkomstigheid is, door het groot aantal benodigde personen, dat het bijna voltallige ledenaanbod zijn opwachting maakt on stage. Voor een jubileumvoorstelling natuurlijk een superleuke gelegenheid.

Het gescheiden leven tussen blank en zwart bracht echter ook een uitdaging in de staging aangezien er geen gekleurde leden zijn. Dit werd (met een goede poging) opgelost door kap en grime werk, hoewel de een het wat beter kon hebben dan de ander. Lisanne Wensink-Kops, die Motormouth Mabelle speelt, komt uitstekend weg als ‘big mama’ en haar solo ‘bol, blond en beremooi’ bezorgde haar een enthousiaste ovatie uit de zaal. Iemand die ook regelmatig enthousiaste reacties uit de zaal kreeg was Patrick Koelman in de rol van Edna Turnblad, de moeder van Tracy. Patrick moest even wat nervositeit afschudden maar toen de zaal eenmaal reageerde werd zijn timing steeds beter. Zijn grappen en zelfspot, het net niet opzetten van een vrouwenstem en zijn droge mimiek maakte het een erg komische bijdrage aan het geheel.

De duo’s on stage waren alledrie op hun eigenwijze complementair aan elkaar. Velma (Marloes Verwoort) en Amber von Tussle (Christa Moerdijk) zijn de over de top bekakte moeder en dochter, die het voorzien hebben op de miss Hairspray titel. Vooral hun driftbuien waren erg geloofwaardig en de wanhoop duidelijk zichtbaar.

Het (uiteindelijk) interraciale koppel, gevormd door de streng gelovig opgevoede Penny (Daisy Carati) en de los in de heupen dansende ‘Seaweed’ (Jeroen de Brouwer) zag je gedurende de voorstelling naar elkaar toegroeien. Daisy heeft een ongelofelijke droge timing en niets is leuker dan iemand ‘dom’ te zien spelen en er zo van zien te genieten. Het duo van de avond is natuurlijk Tracy Turnblad (Annika van den Hoff-van Tongeren) en Link Larkin (Wouter Wensink). Op het oog doet Link niet echt aan als de ‘slick player’ die we kennen uit de film, maar je snapt al heel snel waarom Tracy deze bink wel ziet zitten. Wouter heeft een hoog ‘like’ gehalte.

Het decor was erg slim en mooi in elkaar gezet. De podiumgrote tv lijst waarmee de Corny Collins show ‘te zien’ was op tv, werd soepel afgewisseld door de woonkamer van de Turnblads en de platenzaak van Motormouth Mabelle. Het laatste ingrediënt voor een knalfeest is dan toch echt de geweldige muziek, gebracht door het ‘Unidos’-orkest onder leiding van Bas Jongsma. En dan is het feest compleet, happy end in het verhaal, slotapplaus waar de buurt nog uren wakker van ligt en het aanstekelijke ‘niemand stopt de beat’ deuntje om in je hoofd mee naar huis te nemen. Het is overduidelijk; die beat van Unidos, die stop je niet!

Bron: Musical Sites